Het Verhaal


Niets vind ik fijner dan het gevoel van krassend krijt op wit papier. Grijs potlood dat zacht afgeeft onder mijn vingers of Siberisch krijt dat donker en grillig zijn eigen weg zoekt. Houtskool dat van het papier afdwarrelt en een dun grijs tapijtje rondom mijn voeten achterlaat. Als ik teken zijn er geen secondes, minuten of uren meer. Even hoef ik helemaal nergens te zijn.

 

Mijn werken op papier zijn een zoektocht naar een decor of een kostuum waar ik mee kan versmelten en me thuis kan voelen. Elke keer opnieuw creeer ik een plek die me laat verdwijnen uit de werkelijkheid zoals deze over het algemeen door ons mensen wordt aangenomen. Ik zoek naar een manier om alle vrouwelijke variaties die zich in mij bewegen naar buiten te brengen.

 

Daarbij ontstaat een spanningsveld tussen laten zien en verschuilen. Tussen verleiding en afstoting. Tederheid en beschaving rusten tegen dierlijke oerinstincten aan. Zachte spiegelreflecties van het vrouwelijke lichaam transformeren op het papier naar bizarre oerwezens. Steeds weer tast ik grenzen af en ontstaan er nieuwe mogelijkheden van wat ik als vrouw zou kunnen zijn.

 

Het onvoorspelbare karakter van Siberisch krijt wissel ik graag af met zachtere materialen als potlood, verf en textiel. Ik werk veel in collagetechniek om de gelaagdheid in mijn werk letterlijk te kunnen voelen. Ook geeft het me de kans om steeds weer een andere weg in te slaan.